Brigadak2018

Venezuelako brigadaren laburpen kronika

Argentina-Uruguaiko birgadaren azken kronika: bi herri, ahanzturaren aurka

Harrigarria bada ere, Argentina-Uruguai bridako partaideak izango ginela jakin aurretik ezer gutxi genekien Filtroko gertakarien inguruan. Euskal Herriarekiko burutu den elkartasun keinu garrantzitsuenetariko bat izan arren, gaur egun eta batez ere gazteon artean, ez da gure omenaldien denbora lerro zabaleko pasarte ezagunenen artean kokatzen. Gaurkoan, hori aldatzeko xedea duen aletxoa ipintzera gatoz.

Aurrekariak

Filtroko gertakari krudelak duela 24 urteko abuztuaren 24ean jazo baziren ere, kontua lehenagotik zetorren. Aurretik, 1989.urtean Felipe Gonzalez Espainiako Gobernuburu ohiak euskal errefuxiatu politikoen aurkako sorgin ehiza abian ipini zuen. Uruguain, zerbitzu sekretu uruguaitarraren eta espainiarraren arteko elkarlan basatiaren ondorioz (atxiloketak eta torturak medio), 1992an zortzi euskal herritar prozesatuko dituzte nortasun agirien faltsifikazioa leporatuta. Segituan antolatuko da euskaldunekiko babes sarea, asilo politikorako zuten eskubidean oinarrituta. “Ser vasco no es delito” lemapean, komisio bat osatuz. Besteak beste, 52 legegilek euskal herritarren Asilo politikoa eskatuko dute.

Bolibiako brigadaren azken kronika: prozesuaren gorabeherak

 

Boliviak 12 urte inguru daramatza herriak boterea eskuratu zuenetik MAS (Movimiento Al Socialismo) mugimenduaren bidez, Evo Morales Ayma buru dutelarik. Ordutik, asko dira estatu plurinazional bihurtu den honetan eman diren aurrerapausuak. Hautatutako bidea Bolivia indigena, sozial-komunitarioa eta burujabea lantzen duena da eta horri begira jarraitzen dute borrokan egun.

 

Gobernu neoliberala amaitu zenetik, eredu ekonomiko berria eraikitzea izan da lehentasunezko helburua. Argi daukate sozialismo komunitarioa integratzen duen ekonomia dela aukerarik onena. Baina, zein da eredu honen oinarria? Zeintzuk dira hau lortzeko egin behar diren aldaketak?

Venezuelako brigadaren 2. kronika: gerra ekonomikoari gerra!

Herri alternatibetatik hasi…

Herria itotzen ari dira, eta nahitara egiten dute. Venezuelan daramatzagun hogei egunetan inperialismoak eta eskuineko oposizioak herriaren oinarrizko eskubideen urraketarako erabiltzen dituen estrategia guztiak argi ikusi ditugu. Baina bada argi izpirik, izan ere eraso guzti horiek herria alternatibak eraikitzera eraman dute, ekoizpen sistemak sortuz eta norberak bizirauteko behar dituen bitarteko oro martxan jarriz. "Sozialismoa ez da dekretatzen; eraikitzen da", zioen Chavezek; "hori da gu orain egiten ari garena".

 

Elikagaien aferak sortzen du kezka nagusienetariko bat. Ekoizpenen %90 inportatzearen eta bitartekarien espekulazioaren ondorioz, oinarrizko elikagaiak merkatuan lortzea ezinezkoa da maiz: herritarrak ezin du herriko dendan edo azokan janaririk erosi. Prezio kontrolatuak dituzten produktuak ez dira agertzen eta gainerakoak garestiegiak dira herritar gehienen bizi mailarako. Behar horri erantzuteko, nekazarien eta herritarren arteko zirkuitu zuzenak eraikiz kontsumo komiteak sortzeari ekin diote herrialde guzian zehar. Méridako adibidea ezagutzeko aukera izan genuen aurreko astean: La Casa del Costurero centro soziokultural autogestionatuan elkartzen dira astero, barazkiak pisatu eta poltsatan banatzeko, proiektuko kide bakoitzari aste horretarako eskatu duena prestatzeko. Bertakoen esanean, merkatuko prezioa baino %50 merkeago lortu ohi dituzte produktuak modu horretan. Ondoren, asanbladan biltzen dira, bakoitzak dituen oharrak entzun, eta sortu diren arazoak edo izan daitezkeen proposamenak eztabaidatzeko.

Orriak